Het stond al een hele tijd op mijn to-do-lijstje: een achterflaptekst voor mijn nieuwe boek bedenken. Dit is de tekst die achter op het boek komt te staan en die de lezer nieuwsgierig moet maken naar het boek. Dezelfde tekst verschijnt wanneer je het boek aanklikt in online boekwinkels.
‘De achterflaptekst is de elevatorpitch van je boek’ schreef Esther Jacobs in de nieuwsbrief van Schrijven Online, ‘de belangrijkste verkooppagina’ en ‘een belofte (…) aan je lezers’.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik lees de achterkant van het boek om te bepalen of ik het boek wil lezen of niet.

Kort, kort, kort
De achterflaptekst dient dus om uit te leggen waar het boek over gaat, de lezer nieuwsgierig te maken en te verleiden het boek te kopen. En dat alles in een paar zinnen, want meer plek is er niet. Hoe korter hoe beter. Frank Noë schreef hierover:
‘Onderzoek heeft aangetoond dat een potentiële koper binnen zeven seconden besluit of hij jouw boek gaat kopen (…) In die tijd leest een mens ongeveer twintig woorden. Dan begrijp je dus nu wat jou te doen staat. In die eerste twintig woorden grijp je de lezer naar de keel.’
Twintig woorden! Dat is echt heel weinig. Zelfs het ingekorte citaat van Frank hierboven is al 47 woorden!

Richting geven
Voor mijn debuutroman maakte ik me pas druk over de achterflaptekst toen het boek naar de vormgever moest. Het is de vraag of dat een handig moment is. Verschillende schrijfcoaches adviseren eerder na te denken over een goede tekst voor achter op je boek omdat het je helpt met schrijven. Je moet dan immers nadenken over wie jouw boek moet lezen, waarom diegene jouw boek moet kopen en waar jouw boek over gaat. Als je daar al aan het begin van het schrijfproces mee bezig bent, dan geeft dat richting aan je verhaal. Dus toen ik in 2017 begon met het schrijven van mijn nieuwe boek, volgde ik een workshop van Jolanda Pikkaart genaamd In zeven stappen naar een ijzersterke achterflaptekst.

Workshop
De workshop was meer gericht op non-fictie dan op fictie, maar het heeft me zeker geholpen. Jolanda daagde me uit na te denken over mijn ideale lezer en vervolgens wat mijn boek voor deze ideale lezer urgent maakte. Ook zij onderstreepte het belang de achterflaptekst zo kort mogelijk te houden. Eerst de kern van je verhaal in één zin samenvatten en je promotietekst vanuit die zin uitbreiden. Nu ik zoveel verder ben met het manuscript, lees ik het resultaat van die workshop nog eens terug:

“Als Lisa’s leven een dramatische wending neemt, vertrekt zij naar een afgelegen dorp in Spanje. Met haar vriend Luuk begint ze een nieuw leven op een van elektriciteit en stromend water verstoken plek. Ze maken kennis met de hippies die neerstrijken in de vervallen huizen en zetten samen met hen de schouders onder de wederopbouw van de ruïnes. Juist als de stadse Lisa haar draai heeft gevonden, komen de spoken uit het verleden haar achterna.
Verscholen in de Spaanse Pyreneeën, ver van de jachtige moderne maatschappij, liggen dorpen die door de oorspronkelijke bewoners zijn verlaten en nu van de vergetelheid worden gered. De nieuwe bewoners reconstrueren de ruïnes en blazen het dorp nieuw leven in. Dat is het decor van deze meeslepende roman. Een must-read voor iedereen die wel eens droomt van leven op een geïsoleerde plek in de prachtige natuur, overgeleverd aan de seizoenen, levend van wat de groentetuin opbrengt.”

Feedback vragen
Op advies van Jolanda deelde ik deze tekst drie jaar geleden in dit blog en vroeg jullie om feedback. Doodeng vond ik dat. Ik had nog aar pas een idee voor mijn boek en was er helemaal nog niet zeker van dat het er ook echt zou komen. Het voelde als heel persoonlijk op dat moment al de inhoud van mijn boek met de buitenwereld te delen. En ja, de reacties waren best confronterend. Toch heb ik er geen spijt van dat ik het heb aangedurfd. Uiteindelijk heb ik er zelfs veel aan gehad. Samengevat kwam jullie feedback erop neer dat ik lezers meer moest meegeven over wat ik nu precies wilde vertellen met het verhaal. Leven van de groentetuin, natuur en ruïnes? Nee toch?

Boodschap
Wat wilde ik eigenlijk vertellen met mijn roman? Het antwoord op die vraag kon ik toen niet goed verwoorden maar tijdens het schrijven en herschrijven van het manuscript is die boodschap langzaam komen bovendrijven. Met elke keer dat ik het manuscript heb bewerkt, is het antwoord op die vraag verder uitgekristalliseerd. En dus is daar een nieuwe aanzet tot een achterflaptekst die ik graag met jullie wil delen in dit blog:

“Als Lisa haar carrièreperspectief, haar spaargeld en haar populariteit op social media verliest, klampt ze zich vast aan haar levenspartner Luuk. Ze volgt hem naar La Fueva, een van de vele verlaten dorpen tegen de flanken van de Spaanse Pyreneeën. Aanvankelijk kan de stadse Lisa moeilijk wennen aan de primitieve omstandigheden van haar nieuwe woonplaats. Dan krijgt ze een band met de maatschappijkritische bewoners van het dorp en ze hervindt wat ze is kwijtgeraakt. Als blijkt dat Lisa’s idealen niet overeenkomen met die van Luuk, dreigt ze opnieuw alles te verliezen. Gaandeweg ontdekt ze wat nu echt van waarde is in het leven.”

Zou deze tekst je uitnodigen om mijn nieuwe boek te lezen? Ik hoor graag!