- Details
Het stond al een hele tijd op mijn to-do-lijstje: een achterflaptekst voor mijn nieuwe boek bedenken. Dit is de tekst die achter op het boek komt te staan en die de lezer nieuwsgierig moet maken naar het boek. Dezelfde tekst verschijnt wanneer je het boek aanklikt in online boekwinkels.
‘De achterflaptekst is de elevatorpitch van je boek’ schreef Esther Jacobs in de nieuwsbrief van Schrijven Online, ‘de belangrijkste verkooppagina’ en ‘een belofte (…) aan je lezers’.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik lees de achterkant van het boek om te bepalen of ik het boek wil lezen of niet.
- Details
Heerlijk hoor, zo’n lekker lang Paasweekend. Ik nam me voor om weer wat meters te maken met het herschrijven van mijn manuscript. En inderdaad: tussen een lange paaswandeling en het paaseieren zoeken door zag ik kans maar liefst vier hoofdstukken te herzien. Nu nog maar zes hoofdstukken van de 42 die herschreven moeten worden. Het euforische gevoel over mijn voortgang werd helaas fors getemperd door een tegenvaller.
- Details
‘Ben je nu nog bezig met herschrijven?’ Ik hoor het mensen denken als ze vragen hoe het staat met mijn nieuwe boek. Het klopt wel dat ik niet zo supersnel door de tekst schiet. Natuurlijk is het leuk als dat boek er eindelijk is, maar ik geniet ook erg van de weg ernaartoe. Dat rustige tempo geeft me de mogelijkheid om na te denken over kleine of grotere wijzigingen die het verhaal mooier en urgenter maken. Of zoals Vonne van der Meer het zo mooi zei in de Volkskrant: ‘Het schrijven van een roman is vergelijkbaar met het schilderen met olieverf: je werkt laag over laag. Dus met elke vraag die je jezelf stelt, breng je weer een andere kleur aan die het grote geheel beïnvloed.’
- Details
Kort geleden las ik de indrukwekkende roman De paradox van geluk van Aminatta Forna. Dit boek maakte me ervan bewust wat je in een roman met het perspectief kunt doen.
‘De blik die je meebrengt als je schrijft, is de blik waarmee je zelf naar de wereld kijkt,’ zegt Forna in een interview bij VPRO Boeken (2018). Zelf heeft ze een niet-alledaagse blik op de werkelijkheid. In De paradox van geluk levert dat een uniek en fascinerend verhaal op.
- Details
‘Het doel van een zin is het verleiden van de lezer om ook de volgende zin te lezen.’ Ik weet niet meer waar ik deze schrijfwijsheid heb gelezen, maar ik vind het een van de eenvoudigste en tegelijkertijd moeilijkste schrijftips die ik ken. Hetzelfde geldt natuurlijk voor een alinea of een pagina. Het doel van de eerste pagina is immers een lezer zo nieuwsgierig te maken naar het vervolg dat hij de pagina omslaat om ook de volgende pagina te lezen. Het is een simpele tip omdat die het schrijven van een boek terugbrengt naar die ene zin, alinea of pagina. Maar zo eenvoudig is het in de praktijk niet, want hoe doe je dat precies? Of: hoe moet het in ieder geval niet?
Pagina 6 van 11
